Іде доч, іде доч, ой іде доч дрібненький,
Плачут мої вочка, ой за тобом, миленький. (Двічі)

Іде доч, іде доч, на камени ся сіє,
До мене миленький здалека ся сміє. (Двічі)

Іде доч, іде доч, ой по листочку шустит,
Повідат миленька, же ся ня не пустит. (Двічі)

Кед ся ня не пустит, най же ся ня тримат,
Як буковий листок, коли ся розвият. (Двічі)

Доч іде, доч іде, мій милий пріч іде.
Дожджику втаймийся, ей, мій милий, вернийся. (Двічі)