Виберайся, Ганцю, виберай, виберай,
Штос си заробила, то си і позберай. (Двічі)

Виберайся, Ганцю, виберайся з нами,
Вшитки свої злости прилож каменями. (Двічі)

Я їх приложила, они ся двигают,
Який то жаль велький, як ся виберают. (Двічі)

Не плач, Ганцю, не плач, най ти плаче мати,
Же юж ї не будеш хижу замітати.

Не старайся, Ганцю, же не знаш хліб печи,
Напече ти Ваньцьо дос помедже плечи. (Двічі)

Будеш ти, Ганичко, горенько плакати,
Як тя буде свекра з хижи виганяти. (Двічі)

Одріже ти хліба, як буковий листок,
Ищи тя ся звідат, ци ж го з’їла вшиток. (Двічі)

Не з’їла, не з’їла! Де лес го поділа?
В сіньох за дверями змочений слезами. (Двічі)