Вшитко ся в поли зазеленіло, моя пшеничка не сходит.
Мавам єдного наймиленьшого, але він до мя не ходит. (Двічі)

Не лем пшеничка, не лем пшениченька, але і жито не сходит.
Под ту, мій мивий, мій наймиленьший, бо мене серце барз болит. (Двічі)

Ой ти, мій мивий, мій наймиленьший, чого ти до мене не йдеш?
Ци мя не любиш, ци мя юж не хцеш, ци може іншу любуєш? (Двічі)

Лем сой не думай, лем сой не мислий, же тя коли та забуду,
Буду тя ждава и визерава, докля щаслива не буду. (Двічі)

Буду тя ждава и визерава, бо я такого не найду,
Чорноокого кучерявого, хоц і пів села перейду. (Двічі)

Єден парадний, другий барз вадний, а третій чужий незнаний,
Не є ту, не є в цівім Розділлю, до кого словце прогвариц. (Двічі)