Дівчатко, дівчатко, повідж мі наразі,
Най мої конички, ей, не стоят на дрозі.

Бо мої конички вельо мя коштуют,
Ани єдной нічки, ей, дома не ночуют.

Ой Боже, мій Боже, на мою мамичку,
Же мя замуж дают таку невеличку.

Ни шити, ни прясти, ни хижу замести,
Корови не здою, ей, бо ся хвоста бою.

Ни мі серпом жати, ни мі з хлопцем спати,
Ой Боже, мій Боже, што буде почати.

Ой Боже, мій Боже, што я наробила,
Корови м продала, пінязі пропила.

Ой Боже, мій Боже, што ся набоженкам,
Коли я ся, коли, ей, доброти дочекам.

Казали мі піти з кониками на ніч,
Забив єм повісти дівчатку: Добраніч!

Добра ночка, добра, дівчино надобна!
І тобі ден білий, Яничку мій милий!

А під старим дубом-трава зеленіцька,
Так при добрім мужі-жена молодіцька.

На високій горі там ся дівча молит,
Червена, як ружа, о гардого мужа.