Добрі в Гамериці, як йде робота,
Красьні ся прибере, як приде субота.

Красьні ся прибере, красьні ся умиє,
Бо він ся не старат, же му в поли гниє.

Же му в поли гниє, воду му забере,
Бо йому привезут до гавзу фармере.

До гавзу привезут, плацу не питают,
Аж на п’ятнастого, як пейду достают.

Уж на п’ятий рочок, як я в Гамериці,
Так тяжко працюю в тій новій фабриці.

Жено моя люба, жено моя добра,
Як ти там ґаздуєш з тими дітми дома?

Ґаздую, ґаздую, юж ліпше не можу,
Тебе з Гамерики дочкацся не можу.

Дочкашся ти, дочкаш, моя жено, дочкаш,
Як я приду домів, личко мі побоськаш.

Личко мі побоськаш, праву ручку подаш,
Будеш ся мя питац: «Дуже пінязий маш?»

— Не мам я пінязий, бо я лем слугував,
А што я заслужив, і тото-м прогуляв.