Добрі в Гамерици, як иде робота,
Красні ся прибере, як приде субота.

Красні ся прибере, красні ся умиє,
Бо він ся не старат, же му в поли гниє.

Же му в поли гине, вода му забере,
Бо йому привезут до гавзу фермери.

До гавзу привезут, плацу не питают,
Аж на п’ятнастого, як пейду достают.

Юж на п’ятий рочок, як я в Гамерици,
Так тяжко працую в тій новій фабрици.

«Жено моя люба, жено моя добра,
Як ти там ґаздуєш з тими дітми вдома?»

«Ґаздую, ґаздую, юж ліпше не можу,
Тебе з Гамерики дочкатся не можу.»

«Дочкаш ти ся, дочкаш, моя жено, дочкаш,
Я як домів приду, личка мі побоцкаш.

Личко мі побоцкаш, праву руку подаш,
Будеш мене питац: дуже пінязій маш?

Не мам я пінязій, бо я лем слугував,
А што я заслужив і тото прогуляв!»