Ей, мам я косу, але ньов не кошу,
Горі селом, долов селом на рамени ношу. (Двічі)

Ей, мам я лучку в широкій долині,
На ній травка і муравка ниґда не загине. (Двічі)

Ей, як я піду на ту лучку впростец,
Над поточком, при ярочку лучку буду косиц. (Двічі)

Ей, винесе мі їсти млода жена,
В білим чепци, вичесана, сардачком стиснена. (Двічі)

Ей, жено моя, чом ся не обуєш?
Зимна роса, а ти боса, здровля си зопсуєш. (Двічі)

Ей, мушу я їй гарди ціжми купити,
То ня буде жена моя завше міцно любити! (Двічі)

Ей, мам я косу, але ньов не кошу,
Лем я собі горі, долов на рамени ношу. (Двічі)

Ей, мам я лучку в глибокій долині,
На ній трава і отава ниґда не загине. (Двічі)

Ей, бо я буду тоту лучку косив,
Хто ж мі буде тай сніданя, тай вечерю носив? (Двічі)

Ей, принесе мі моя млада жена,
Оброшена, обмачана по сами коліна. (Двічі)

Ой жено моя, чом ся не обуєш?
Зимна роса, а ти боса здоровля сой псуєш. (Двічі)