НА ЗЕЛЕНІЙ ТА І ЛУЦІ
Українська народна пісня
На зеленій та і луці
Пасло дівча та і уці. (Двічі)
Пришов к ньому пишний дворак:
Ци ти будеш жена моя? (Двічі)
Як я буду жена твоя,
А кед я мам мужа дома? (Двічі)
А што би то учинити,
Чим би мужа отравити? (Двічі)
А йди ти до заградки,
Там накопаш білой м’ятки. (Двічі)
Намоч ти єй до скляночки,
Поставиш єй до світлички. (Двічі)
А як приде твій муж з поля,
Дай му пити, мила моя. (Двічі)
А як пришов єй муж з поля:
Дай мі пити, мила моя. (Двічі)
Подскочила до світлички,
Наточила пів скляночки. (Двічі)
А як він ся того напив,
За серденько ся улапив. (Двічі)
Жено, жено, волай діти,
Бо я иду в землю гнити. (Двічі)
Жена діти заволала,
До дворака лист писала. (Двічі)
Дворак, дворак, пишний дворак,
Юж я буду жена твоя. (Двічі)
Як ти будеш жена моя,
Кед ти мужа отравила? (Двічі)
Отруїлас мужа свого,
Струїш ти мене самого. (Двічі)
На мя бис ся роззлостила,
І мі бис то учинила. (Двічі)
Дворак, дворак, пишний дворак,
Бодай тебе кий покарав! (Двічі)
Як ти мене та овдовів,
Мої діти осиротив! (Двічі)