Не мам я позору та лем на тоту гору,
Де мі добрі видно (Двічі)
Мамину комору.

Піду до свекрухи, ой стану на порозі —
Мої співаночки (Двічі)
В далекій дорозі.

Як я си заспівам, ей на високій горі,
То аж голос піде (Двічі)
В маминій коморі.

Так жесь мя, мамичко, та щасливо видала.
Нема годиноньки, (Двічі)
Жебим не плакала.

Ні такой години, ой ні такої ночи,
Жеби не плакали (Двічі)
Мої сиви очи.

Мамо моя, мамо, ой тяжко сь мя ховала.
Яка ледач пришла, (Двічі)
За таку сь мя дала.

Яка ледач пришла, та велька ледачина,
Шкода, Боже, смотрить (Двічі)
Чорнима очима.

Ні з біди бесіди, ані з біди подоби,
Лем біду трутити (Двічі)
З берега до води.

Ні з том бідом лечи, ані му слівце речи.
Та лем біда фучит (Двічі)
Поза мої плечи.

Як я си заспівам, ой далеко мя чути,
Аж на тоту гору, (Двічі)
Де я мала бути.

Не мам я позору та лем на тоту гору,
Де мій милий возит (Двічі)
Древко на комору.

Не мам позераня та лем на того Ваня,
Мі ся подобало (Двічі)
Його любуваня.

Кувала зозуля, ой в хаті на загаті,
Тяжко привикати (Двічі)
У свекриній хаті.