Так єм присігава, аж мі ноги стерпли,
Же тя не опущу аж до самой смерти. (Двічі)

Ой до шлюбу єдно, а зо шлюбу двоє,
Призрийтеся, мамцю, ци ваши обоє. (Двічі)

Юж єм ся оженив, юж буду свою мав,
Юж я вас, дівчата, не буду любував. (Двічі)

Юж єм ся оженив, юж мі по весілю,
Такум си жену взяв, як білу лелію. (Двічі)

Наша черешенька верхом зелененька,
Попри добрім мужу — жена молоденька. (Двічі)

Пристава, пристава кошеля до тіва.
Достава Марися кого сама хтіва! (Двічі)

Так єм присігава, аж мі ноги стерпли,
Же тя не опущу аж до самой смерти, (Двічі)

Буду пам’ятала і шитким казала,
Мужа мам доброго, буду шанувала. (Двічі)

Бувайте здорови, мої товаришки,
Штом ся находила з вами на орішки. (Двічі)

Зостаньте здорови, ви, мої сусіди,
Більше я не буду з вами на бесіди. (Двічі)

Зостаньте здорови, ви, мої пороги,
Кадий вандрували мої білі ноги... (Двічі)