Што же мі, Боже, по трьох ковалях на зиму?
А єден кує, другий любує ґаздиню.

А третій ходит помеже вози, крутится,
Ци би не украв кусник желіза, боїтся.

Ци би не украв кусник желіза на клинці,
Підковац своїй млодій фраїрці скоринці.

А як їй давав, то так повідав же за то,
Же до ней ходив без цілу зиму і літо!